Uitwaaien in Friesland I: Wad een drukte

Lief natuurdagboek,

Om de natuur te blijven ontdekken en vast te leggen gaan wij als redacteurs van BioBelevenis soms ver van huis. Dit maal zijn we impulsief naar het hoge noorden gegaan. De keuze om naar Friese waddenkust te gaan was snel gemaakt omdat hier vaak de velduil wordt gezien. Echter is de velduil niet de enige reden om naar deze mooie kust toe te gaan. De waddenzee is namelijk op zichzelf al een een prachtig gebied.

Vrijdagavond kwamen rond 22:00 uur aan op de locatie waar we het weekend verblijven. Meteen na aankomst werd ik betoverd door de heldere sterrenhemel, ik stond te popelen om naar buiten te gaan. Eenmaal een mooie locatie gevonden om de sterrenhemel in beeld te brengen trok de lucht dicht door bewolking. Gelukkig kon ik nog een foto maken voor de sterrenhemel bedekt was.

Met zonsopkomst vertrokken we richting de dichtstbijzijnde wadplaat om te kijken wat voor mooie soorten we konden vinden. Met succes want het zat er vol met tureluurs, wulpen, bergeenden en vele andere prachtige vogels. Deze vogels hebben we vanuit een bushokje bewondert omdat het erg hard regende. Na de regenval zijn we doorgegaan naar de locatie van de velduilen.

In de kwelder liepen we rond op zoek naar de velduil. Tijdens onze wandeling hebben we een aantal mooie soorten gezien zoals de lepelaar, kleine zilverreiger en de topper. Midden op de kwelder begon het weer te regenen en besloten we snel te schuilen in een vogelhutje.

Toen het eenmaal droog was keek ik door mijn verrekijker en zag ik een roofvogel in de verte vliegen. Dus ik riep tegen de rest in mijn enthousiasme; “kijk een velduil!” Iedereen was meteen in rep en roer maar het bleek een blauwe kiekendief te zijn. Ook een erg leuke waarneming.

Toen we terug liepen naar de auto zagen we ongeveer dertig fotografen hun lens richten naar de andere kant van het gebied. Daar moest de velduil zitten, dus liepen we snel die kant op. Ja hoor! daar vlogen maar liefst drie velduilen rond. Het bleef een mooie soort om te zien, maar de beleving van het vinden was er wel vanaf omdat er zoveel fotografen rondom deze uil stonden. Desondanks hebben we genoten van deze prachtige soort. Zelf heb ik hem nog niet goed op de foto gekregen vanwege de grote afstand. Donny en Ruben hebben deze uil al beter op de plaat gezet omdat zij beschikken over een groter zoombereik. Met een tikkeltje jaloezie zie je hieronder de foto gemaakt door Donny en een preview van die van Ruben.

Aan het einde van de dag ben ik met mijn macrolens nog gaan speuren over de basaltkade en heb hier en daar een steen omgedraaid. Met mijn macrolens had ik deze dag meer succes. Onder deze steen zat een klein krabbetje en ik kon daar deze ‘al zeg ik het zelf’ prachtige foto van maken.

Tijdens deze dag hebben we veel gelachen en mooie soorten gezien. Morgenvroeg gaan we naar het Lauwersoog om te daar te kijken wat er vliegt, kruipt en groeit. Ik heb er in ieder geval al zin in! Uiteraard zal er morgen weer een nieuw verhaaltje online komen.

Geschreven door: Bastiaan van Gemert

Bastiaan van Gemert is een enthousiaste jongen die van kinds af aan al natuurfotograaf wilde worden. Hij vindt het daarom ook erg leuk om zijn verhalen en foto’s met iedereen te delen. Met zijn beelden en verhalen wil hij laten zien hoe bijzonder en mooi de natuur is.