Op zoek naar het beste licht

Lief natuurdagboek,

Van een mede-natuurliefhebber uit de buurt kreeg ik opeens een heel leuk berichtje: “Er staat nu een kroonkraanvogel bij de bolster op een akker!” In mijn enthousiasme las ik alleen het woord ‘kraanvogels’ en zo fietste ik meteen naar het veld. De kraanvogel is een soort die ik graag een keer voor mijn lens wil krijgen, maar tot op heden heb ik hem nog niet gevonden.

Na een spannende fietstocht van drie minuten kwam ik bij het desbetreffende veld aan. Daar zag ik inderdaad een grote vogel in het veld staan! Mijn enthousiasme was echter heel snel tot het nulpunt gedaald toen ik zag dat het een ontsnapte kuifkraanvogel was. Ik schoot een aantal foto’s en ging snel weer naar huis want het avondeten stond inmiddels klaar.

Ik was toch niet helemaal tevreden met mijn foto’s en kreeg opeens een creatieve ingeving om met tegenlicht te fotograferen. Snel werkte ik een kop soep en een bord bami naar binnen en fietste weer terug naar deze ontsnapte vogel. De zon was langzamerhand aan het ondergaan en tijdens het wachten was op het perfecte tegenlicht gebeurde er iets heel onverwachts…

Opeens zag ik een vrouw het veld in lopen met een bakje voer. De kuifkraanvogel vond dit helemaal prima want hij begon uit het bakje te eten. Uit nieuwsgierigheid vroeg ik aan deze mensen of het hun vogel was. Dat bleek niet het geval te zijn. Ze waren van plan hem thuis wat eten en drinken en vervolgens een poging te doen om de eigenaar te achterhalen. Toen kwam ter sprake dat ik eigenlijk aan het wachten was op het perfecte tegenlicht en van plan was om nog meer foto’s te maken. De vrouw, die de vogel al in haar handen had, hield hem even omhoog zodat ik wat foto’s kon maken van de kop.

Met flinke ergernis in mijn lijf en bovenal veel vragen fietste ik naar huis. Waarom moesten ze nu net die vogel vangen? Wie gingen ze bellen? Waarom zouden ze hem eten geven? Het dier was op zijn gemak aan het foerageren in het weiland. In principe was het een leuk van deze mensen om de vogel te helpen, maar de uitwerking was helaas belabberd.

Geschreven door: Bastiaan van Gemert

Bastiaan van Gemert is een enthousiaste jongen die van kinds af aan al natuurfotograaf wilde worden. Hij vindt het daarom ook erg leuk om zijn verhalen en foto’s met iedereen te delen. Met zijn beelden en verhalen wil hij laten zien hoe bijzonder en mooi de natuur is.