lief natuurdagboek,

Door mijn vrijwilligerswerk bij de uilenwerkgroep kreeg ik het idee om een steenuiltje te fotograferen. Hiervoor heb ik het een en andere voorbereid, zo heb ik vlakbij een bewoonde uilenkast een weidepaal in de grond geplaatst in de hoop dat het steenuiltje hierop ging zitten. Helaas verliep dit niet volgens plan…..

De steenuil is een soort die bij uitstek houdt van het boerenland. Vanuit hoger gelegen plekken, zoals een weidepaal of tak, jagen ze op muizen, mollen en insecten. Hier in de omgeving weet ik meerdere bewoonde uilenkasten te vinden, zo staat er ook eentje op het erf bij een vriend van me. Nabij deze kast heb ik dus de weidepaal geplaatst en daar in de buurt een schuiltentje. De eerste paar weken heb ik niets gedaan met deze tent zodat het uiltje kon wennen aan de omgeving. Op deze plek plaatste ik een wildcamera om te bepalen of het steenuiltje daadwerkelijk gebruikmaakt van de weidepaal.

Met deze foto in mijn achterhoofd had ik goede hoop. Ik moest nog even afwachten op een avond met mooi fotolicht. Eindelijk was er een mooie, heldere avond, dus sprong ik in de auto om in mijn tentje te gaan zitten. Mijn camera stond klaar, de instellingen waren gecheckt, het geheugenkaartje was leeg en de accu zat vol. Het grote wachten kon beginnen.

Een klein uurtje later schrok ik opeens van een vogel die bovenop het tentje landde De stille vlucht, het klonk als een niet al te grote vogels. Het zal toch niet zo zijn dat dit het steenuiltje was? Het mooie fotolicht verdween en het werd erg donker buiten. Mijn camera ging terug in mijn tas en ik keek even bovenop het tentje. Waarschijnlijk zat het diertje vaker boven op het tentje want er zat flink wat poep op. Ik vermoedde dat dit van een steenuiltje was! Het tentje was net iets hoger dan de weidepaal. Daarom heb ik het verplaatst en binnenkort zal ik het nogmaals proberen in de hoop dat het steenuiltje dit keer voor de tent gaat zitten in plaats van erop.

Voor de fotografen onder ons: als er nog tips/tricks zijn om het steenuiltje te fotograferen hoor ik het graag!

Geschreven door: Bastiaan van Gemert

Bastiaan van Gemert is een enthousiaste jongen die van kinds af aan al natuurfotograaf wilde worden. Hij vindt het daarom ook erg leuk om zijn verhalen en foto’s met iedereen te delen. Met zijn beelden en verhalen wil hij laten zien hoe bijzonder en mooi de natuur is. 

Meer verhalen?

Natuur dichtbij huis

Met flink wat kilometers in de benen stapte ik in de auto terug naar huis. Mijn camera en verrekijker gebruikte...
Lees meer
Natuur dichtbij huis

Een nieuw begin

Het is best een tijd geleden dat er een nieuwe blog online is gekomen op BioBelevenis. Onder andere omdat ik...
Lees meer
Een nieuw begin

Avonturen in Noorwegen V

Lief natuurdagboek, De eerste week van oktober bestond uit het verzamelen van data van voor mijn scriptie. Uren stond ik...
Lees meer
Avonturen in Noorwegen V

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *