Uiltjes in de nacht

Lief natuurdagboek,

Met het team BioBelevenis gaan wij vaak op zoek naar soorten. Door eerdere waarnemingen en voorkennis over het gebied waarin je zoekt, weet je vaak ook al wat je aan kan treffen. Dan nog zijn er veel dieren die je per toeval tegen moet komen als je de natuur niet wilt verstoren. Meestal geldt dit ook voor uilen, die alleen ’s nachts actief zijn. Het kan natuurlijk zijn dat ze overdag in de buurt van de looproutes rusten maar vaak is dit niet het geval.

Meestal werk ik ’s nachts, waarna ik door een doodstille polder naar huis fiets. Een paar maanden geleden zag ik op weg naar huis al een koppeltje steenuilen rondvliegen. Toevallig waren ze onder een straatlantaarn aan het jagen, anders had ik ze nooit gespot. Vorig weekend kwam ik op een industrieterrein een nog leukere soort tegen: de ransuil.

Na een rondje vliegen over de verlaten provinciale weg landde de ransuil op een hek. Dit is ook het moment waarop mij duidelijk werd welke uil het was: het slanke postuur en de puntige oortjes wijzen in Nederland zonder twijfel op ransuil. Ondanks dat het donker was, en ik niet veel meer dan mijn smartphone bij me had om foto’s te maken, sloop ik dichterbij tot zo’n vijf meter afstand. Natuurlijk is dit de lelijkste foto van BioBelevenis geworden, maar als je goed kijkt kan je het silhouet van de ransuil herkennen. Voor mij doet een foto bij zo’n ervaring er ook niet toe. Het mooiste blijft dat je zo’n prachtig beest per toeval tegenkomt en de kans krijgt om van dat moment te genieten.

Geschreven door: Marijn Roosen

Marijn Roosen (1999) heeft altijd al interesse gehad in de natuur. Binnen de biologie heeft hij nu al jaren zijn focus liggen op fossiele en recente slakken. Hij staat ook wel bekend als ‘de slakman’. Marijn spendeert zijn tijd vaak in groeves, bouwputten, paddenpoelen en andere plekken waar wordt gegraven, op zoek naar fossiele schelpen van alle soorten en maten voor in zijn verzameling.