Deze plompe pad met zijn verticale pupillen is helaas erg weinig te vinden in Nederland. Ik mag dan ook van geluk spreken dat ik er eentje ben tegengekomen. Om deze pad te vinden moest ik dan ook vroeg mijn bed uit. Onderweg naar het gebied haal ik een vriend van me op die veel kennis heeft over amfibieën en reptielen.
Dankzij deze vriend heb ik veel geleerd over de knoflookpad en zijn leefomgeving. Zo ben ik er achter gekomen dat de knoflookpad graag leeft in een zandige omgeving waar deze pad zich kan ingraven. Dankzij een extra grote graafknobbel op zijn achterpoot is dit dier erg goed hierin.
Maar deze graafknobbel is niet wat deze pad zijn naam geeft. Je kan het waarschijnlijk al wel raden het heeft iets te maken met knoflook. Dit klopt ook, want als deze pad zich bedreigt of verstoord voelt kan hij een geur afscheiden die licht naar knoflook ruikt.
leefwijze
Net als elke ander amfibie is deze pad sterk gebonden aan water. Het voortplantingsgebied bestaat uit vrij grote en diepe poelen met weelderige planten zowel boven als onder water. Vanaf de tweede helft van maart trekken ze naar deze voortplantingsgebieden. In dit water leggen ze dan dikke eisnoeren waar dan uiteindelijk de larven (kikkervisjes in de volksmond) uitkomen. Van ongeveer april tot juli kunnen deze larven alleen zwemmen, daarna zullen zich ontwikkelen tot kleine knoflookpadjes. Vervolgens groeien ze tot uiteindelijk een volwassen pad en zo kan de de cyclus weer opnieuw beginnen.
Het opgroeien gaat niet zonder gevaar. Als larve zijn vissen, salamanders en libellenlarven een gevaar voor ze. Mochten ze zover komen dat ze het land op komen staan ze voor een nieuw uitdaging. Veel vogels zoals; Reigers ooievaars en kraaien lusten wel een pad. Ook zoogdieren zoals de vos, wezel, ratten en zelfs de egel eten graag een padje.
Het grootste gevaar voor de knoflookpad is toch wel de mens. Door het verstoren en droogleggen van leefgebieden en slordig omgaan met gif. Maar de meeste slachtoffers vallen bij de jaarlijks paddentrek. Asfalt blijft lang warm en amfibieën en reptielen vinden het heerlijk om hier op op te warmen. Maar asfalt wordt vooral gebruikt door auto’s, fietsers, brommers etc. Helaas is dit geen goeie combinatie en zullen veel amfibieën worden doodgereden.
Wat ik persoonlijk erg mooi vind aan deze padden is hun horizontale pupil, toen ik deze pad aan het fotograferen was vond ik dit iets wat echt moest uitspringen op de foto.
Nog een bijzondere eigenschap van de knoflookpad is de egale huid. Bij een pad denkt men al snel aan wratten en een bobbelige huid. In tegenstelling tot dat heeft de knoflookpad dit niet, desondanks heeft hij toch de naam pad. Dit heeft hij te danken aan het feit dat deze soort eisnoeren legt in plaats van kikkerdril.
Mocht je deze pad willen zien dan heb je gelukt de aantallen nemen namelijk langzaam toe. Dit hebben we te danken aan allerlei herintroductie- en bijplaatsprojecten. De knoflookpad is vooral te vinden in aan de oostkant van ons land. Als gouden tip geef ik je mee, kijk goed om je heen want deze pad van maximaal 8 centimeter graaft zich het liefst in.
Geschreven door: Bastiaan van Gemert
Bastiaan van Gemert is een enthousiaste jongen die van kinds af aan al natuurfotograaf wilde worden. Hij vindt het daarom ook erg leuk om zijn verhalen en foto’s met iedereen te delen. Met zijn beelden en verhalen wil hij laten zien hoe bijzonder en mooi de natuur is.