Lief natuurdagboek,
De eerste week van oktober bestond uit het verzamelen van data van voor mijn scriptie. Uren stond ik buiten in de regen en de kou om woelmuizen te tellen, te meten, te wegen en weer vrij te laten. Na deze drukke week was ik van plan om in het weekend rustig aan te doen. Dat liep daarentegen heel anders dan ik gedacht
Zaterdagmiddag was ik klaar met mijn veldwerk. Ik begon het weekend lekker rustig op de bank met een kop warme chocolademelk en een serie op de achtergrond. Mijn rustige avond was daarentegen al snel over. Er was namelijk een feestje gaande waardoor ik weer iets te laat naar bed ging. Ik dacht: zondag ga ik het rustig aan doen, maar ook nu bleek dat geen haalbare kaart te zijn. Er was namelijk een ‘potluck’ georganiseerd. Op de campus van Evenstad zijn vele nationaliteiten te vinden en het idee van de potluck was om een gerecht uit je eigen land te maken. Veel studenten hadden er de nodige moeite ingestoken en aan het eind stonden er ongeveer twintig gerechten klaar. Uiteraard had ik zelf iets Nederlands bereid: boterhammen met kaas en hagelslag!
Na een gezellige avond hoorde ik van iemand dat de sterren prachtig te zien waren. Ik wilde wel weer eens een poging wagen om ze op de foto te zetten en besloot om naar een meer hoog in de bergen te rijden. Na een korte reis van tien minuten stond ik samen met twee vrienden te genieten van de prachtige sterrenhemel.. Ik zette mijn camera op het statief en het fotograferen kon beginnen! Voor de fotografieliefhebbers: mijn sluitertijd stond op 10”, mijn diafragma op f 4,0 en de ISO op 6400. Na tien seconden wachten, was mijn eerste foto gemaakt. Toen kwam ik tot de bizarre ontdekking dat de lucht groen was! Ik kon dit bijzondere verschijnsel niet meteen plaatsen. Met het blote oog zag je namelijk helemaal niets. Niet veel later kwam het groene licht veel dichterbij en begon het te bewegen in de kleuren rood en groen, het noorderlicht!
Snel stuurde ik een berichtje naar al mijn medestudenten om vervolgens weer volop te genieten van het noorderlicht. Het is geweldig om te zien, maar ik moet toegeven dat het er op de foto iets spectaculairder uitziet dan in het echt. Een camera is veel lichtgevoeliger dan je eigen ogen. Een dik uur later hadden we het verschrikkelijk koud en besloten we terug te gaan naar de campus. De volgende ochtend waren er vele studenten aan het balen die al lekker lagen te slapen toen ik het berichtje stuurde over het noorderlicht. Gelukkig waren er ook een aantal die naar buiten liepen. Het was namelijk bijna vanuit je kamerraam te zien!
Mijn rustige weekend verliep dus net wat anders dan gedacht, maar daardoor ben ik wel een geweldige ervaring rijker! Met ietwat slaperige ogen kan ik verder werken aan mijn scriptie. Ondertussen kijk ik alweer uit naar mijn volgende weekend, want dan ga ik naar het ‘Nationaal park Dovrefjell-Sunndalsfjell’ om de muskusossen te zoeken. Ook deze belevenis giet ik in een verhaal, dus hou de website in de gaten!
Geschreven door: Bastiaan van Gemert
Bastiaan van Gemert is een enthousiaste jongen die van kinds af aan al natuurfotograaf wilde worden. Hij vindt het daarom ook erg leuk om zijn verhalen en foto’s met iedereen te delen. Met zijn beelden en verhalen wil hij laten zien hoe bijzonder en mooi de natuur is.
