Nederlandse apen

Wat zeg je me nou?! Er zijn toch geen apen in Nederland behalve die in de dierentuin? Helemaal waar, maar de aap waar ik het over heb is dan ook geen zoogdier. Het is namelijk een vogel: de Woudaap.

De Woudaap is de kleinste reiger van de Lage Landen. Het is een vogel met een eigen leefwijze. Hij leeft voornamelijk in rietmoeras naast grote plassen, meren of veengebieden. De naam van de vogel komt van de gewoonte om als een klein aapje in het riet te klimmen, waarbij hij met zijn grote poten het riet vasthoudt en over het gebied heen kijkt. Het is een klein onopvallend dier dat maar zelden gezien wordt. Dit komt mede door zijn formaat maar ook door de uitstekende schutkleur van voornamelijk de jongen en het vrouwtje. Hun verenkleed lijkt veel op dat van de Roerdomp; verticale lengtestrepen met zwart-bruine tinten. In andere talen wordt hij dan ook wel mini-Roerdomp genoemd. Net als zijn grote broer kent ook de Woudaap de paalhouding waarbij hij zich helemaal uitstrekt en bijna wegvalt in de achtergrond. Hij is dan zo goed als onzichtbaar.

Wat verschillend is aan deze vogel is dat het een trekvogel is. Dat betekent dat het dier niet het hele jaar in Nederland is. De Woudaap komt in het begin van de zomer naar Nederland vanuit het zuiden van Afrika en steekt de woestijn over. Hij komt hier om te broeden en verlaat begin september ons land weer. Sinds de jaren vijftig van de vorige eeuw gaat het heel slecht met deze soort. De aantallen zijn van 200 à 250 paar naar nog geen 20 paar gedaald. Erg zonde natuurlijk dat het zo slecht gaat met deze mooie soort. Gelukkig wordt er veel gedaan door verschillende beheersorganisaties om ze te helpen.

Met deze informatie in het achterhoofd begrijp je natuurlijk wel dat mijn geluk niet op kon toen ik hoorde dat er een paartje (met jongen!) broedde in mijn omgeving. Het gebied waar ze zaten was midden in een recreatiegebied. Ten tijde van mijn avontuur was het nog lekker weer en het gebied zat dan ook vol met mensen die lekker aan het zwemmen of zonnen waren. Zij keken wel even raar op toen er meerdere vogelaars met verrekijkers en camera’s kwamen om deze vogel te bewonderen. Na even navraag gedaan te hebben vonden de recreanten het erg leuk om te zien dat wij alleen voor de Woudaap kwamen.

Het was nog niet zo makkelijk om de Woudaap te zien. Af en toe kwamen de ouders over de recreatieplas vliegen tussen de mensen door om langs de kanten voedsel voor hun jongen te zoeken. Dan was de vogel goed te zien maar je moest wel snel zijn. Af en toe kwam er een jong uit het riet geslopen en die liet zich dan ook goed bewonderen. Dit heb ik helaas zelf niet gezien. Volgend jaar nog maar eens proberen…

Geschreven door: Ruben van Laar

Ruben van Laar (1998) is een gedreven natuurliefhebber, een echte vogelfanaat en graag in de weer met zijn camera. Hij heeft als passie om ook buitenstaanders en echte natuurbarbaren enthousiast te maken voor het natuurgebeuren en hen hiervan het belang bij te brengen. Dit doet hij doormiddel van artikelen op BioBelevenis.nl waar hij met alle plezier artikelen voor schrijft.