Een week geleden heb ik mijn wildcamera in het bos opgehangen. Gisteren besloot ik hem daarom weer op te halen om te kijken wat deze wildcamera allemaal heeft gefilmd. Het vinden van de camera duurde iets langer dan ik had gedacht. Waar had ik hem precies opgehangen? Opeens schoot het me weer te binnen en ja hoor ik had hem weer gevonden.

Een week geleden heb ik mijn wildcamera in het bos opgehangen. Gisteren besloot ik hem daarom weer op te halen om te kijken wat deze wildcamera allemaal heeft gefilmd. Het vinden van de camera duurde iets langer dan ik had gedacht. Waar had ik hem precies opgehangen? Opeens schoot het me weer te binnen en ja hoor ik had hem weer gevonden. Ik stopte de camera in mijn tas en ben naar huis gegaan.

Eenmaal thuis stopte ik het SD-kaartje in mijn computer. Op het eerste opzicht was ik verbaast. De camera had maar zes beelden gefilmd. Vier van deze beelden waren helaas van bewegende bladeren door de wind. Maar op de andere twee was duidelijk een dier te zien.

Eerste beeld

Het eerste beeld is van een haas die als een speer voor de camera rent. Het beeld heb ik iets vertraagd want anders zag je de haas bijna niet.

Het eerste beeld: De haas
©Bastiaan van Gemert

De haas is een solitair dier dit betekent dat ze buiten de paartijd alleen leven. Het liefst leeft de haas in een landschap van weide en akkers met in de buurt kleine bosjes.

De haas heeft in Nederland een aantal natuurlijke vijanden. Voor volwassen en jonge dieren zijn dit de vos, wolf en de wilde kat. Jonge dieren vallen ook wel eens te prooi aan de bunzing, huiskat, uilen en roofvogels. De kou en regen kan ook fataal zijn voor jonge hazen. De mens vormt een groot gevaar voor de haas. Niet alleen wordt er op de haas gejaagd ook vallen er veel slachtoffers in het verkeer.

Helaas gaat het niet zo goed met de haas in Nederland. In de afgelopen tien jaar is het aantal hazen met een kwart afgenomen. De oorzaak hiervan is vooral de verandering van ons landschap en de intensivering van de landbouw.

Tweede beeld

Het tweede beeld vond ik persoonlijk wel erg bijzonder. Een ree liep wel heel dicht langs de camera. Het is een mannelijke ree (bok) dit kun je zien doordat hij een duidelijk gewei heeft.

Het tweede beeld: De ree
©Bastiaan van Gemert

Een ree kun je vooral vinden in bosranden en op open plekken zoals een weiland en akkerland. In de schemer is de kans het grootst dat je ze ziet. Overdag is het moeilijk om ze te zien dan liggen ze vaak verstopt in het hoge gras of diep in de bossen. Terwijl ze verstopt liggen zijn ze vaak druk bezig met het herkauwen van hun voedsel.

Vroeg in het voorjaar verlaten de bokken hun sprong (groep reeën), dit doen ze alleen als hun gewei volledig volgroeid is. In april gaan de mannen hun territorium verdedigen. Het verdedigen gaat niet op een lieve manier, bokken gaan elkaar dan flink te lijf. Een dominante bok kan wel een territorium hebben van 60 hectare. In Nederland is dit vaak niet het geval, meestal is het hier tussen de 12 en 15 hectare groot. In de zomer zullen de bokken met een of meer geiten (vrouwelijke ree) paren, als dit gebeurt is neemt de vechtlust af. In oktober tot november en soms december laat het gewei los en valt het op de grond. In het voorjaar zullen ze weer een nieuw gewei laten groeien wat ongeveer 17 weken duurt. Als het gewei weer volgroeid is begint het hele verhaal weer opnieuw.

Een ree is een echte fijnproever, het liefst eten ze grassen, kruiden, bladeren, paddenstoelen en jonge takken. Soms eten ze ook landbouwgewassen zoals bieten en aardappelen.

De ree is niet altijd veilig in Nederland ondanks er maar weinig natuurlijke vijanden zijn. De wolf en de vos zijn de natuurlijke vijanden voor de ree in Nederland. De vos is vooral een bedreiging voor de jonge dieren. Volwassen reeën zijn te groot voor de vos. Jacht is de nummer één doodoorzaak voor de ree in Nederland. Verkeer, loslopende honden en maaimachines vormen ook een groot gevaar voor de ree. Ondanks dat er veel gevaren zijn voor de ree komt dit dier veel voor in ons land. Het aantal reeën is de laatste eeuw zelfs sterk gegroeid.

volgende locatie

Momenteel ben ik goed aan het nadenken voor een volgende locatie om mijn wildcamera op te hangen. Natuurlijk houd ik jullie op de hoogte.

Geschreven door: Bastiaan van Gemert

Bastiaan van Gemert is een enthousiaste jongen die van kinds af aan al natuurfotograaf wilde worden. Hij vindt het daarom ook erg leuk om zijn verhalen en foto’s met iedereen te delen. Met zijn beelden en verhalen wil hij laten zien hoe bijzonder en mooi de natuur is. 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *