Lief natuurdagboek,

Voor de mensen die het nog niet weten: ik ben voor mijn afstudeeronderzoek tot en met eind december in Noorwegen. In het kleine plaatsje Evenstad doe ik onderzoek naar het effect van parasieten op de populatiedynamiek van woelmuizen.

In het kort: elke drie tot vijf jaar is er een piek in de aantallen woelmuizen. De woelmuis en andere kleine knaagdieren hebben een veel grotere impact op de natuur als je in eerste instantie zou denken. Dankzij mijn onderzoek kwam ik erachter dat de muis het hart is van een ecosysteem. Vele ecologen, waaronder ikzelf, vragen zich af wat deze regelmatige piekjaren veroorzaakt. Samen met mijn begeleider, en vele onderzoekers voor mij, probeer ik hier een verklaring voor te geven.

In de ochtend van 24 mei vertrok ik richting Noorwegen, helemaal in mijn eentje! Dat was toch best spannend. Na een lange dag rijden kwam ik aan in de Deense havenplaats Hirtshals. Vanuit daar nam ik de volgende ochtend de boot richting Noorwegen. Voor mezelf had ik het extra spannend gemaakt omdat het niet helemaal zeker was of ik het land  in mocht. Eenmaal bij de grens moest ik vermelden wat ik kwam doen in Noorwegen en werd ik weer getest op COVID-19. Ik mocht het land uiteindelijk in! Achteraf bleek dat dit nog helemaal niet mogelijk was, omdat de grenzen nog officieel gesloten waren voor studenten. Na een quarantaineperiode van zes dagen in een hotel kon ik mijn reis voortzetten.

Na een kleine zes uur reizen kwam ik aan in Evenstad. Ik kreeg een korte rondleiding over de campus en ontving de sleutel van mijn studentenkamer. De aankomst was iets wat ik niet snel zal vergeten. Toen ik namelijk mijn deur opende, stond er een grote pan pal voor mijn neus. De inhoud zul je niet snel elders tegenkomen. In deze pan zat namelijk een been (bot) van een eland. Naast dit gigantische bot lagen nog meer spullen in deze kamer. We hadden uiteindelijk alles op de gang gezet en dit werd later opgehaald door de eigenaar, waarmee ik later bevriend raakte.

Mijn eerste week in Evenstad was fantastisch! Ik heb vele nieuwe, leuke mensen leren kennen, maar dit was helaas maar van korte duur. Begin juli ging het gros ervan namelijk weer naar huis. Voordat ze vertrokken, hadden ze een trip gepland naar de Lofoten, een eilandengroep in het noorden van Noorwegen. Ze vroegen me mee, maar in eerste instantie was mijn antwoord ‘nee’, omdat ik niet meteen vrij wilde vragen van het onderzoek, dat net gestart was. Ze hadden echter al contact opgenomen met de opdrachtgever en die vertelde me het volgende: “Ga naar de Lofoten het is echt een geweldige ervaring de rest lossen we later wel op.”

Om  mee te kunnen op deze reis moest ik het veldwerk van juni eerder doen. Acht dagen achter elkaar was ik dan ook de hele dag te vinden in de natuur om muizen te vangen, te wegen, te meten, te sexen, te chippen en vrij te laten. Na deze dagen kon ik mee naar de Lotofen, waar ik zoveel heb meegemaakt dat ik daar een vervolgverhaal over ga schrijven.

Binnenkort komt er dus nóg een verhaal over mijn avonturen in Noorwegen!

Norge er virkelig vakkert!

Geschreven door: Bastiaan van Gemert

Bastiaan van Gemert is een enthousiaste jongen die van kinds af aan al natuurfotograaf wilde worden. Hij vindt het daarom ook erg leuk om zijn verhalen en foto’s met iedereen te delen. Met zijn beelden en verhalen wil hij laten zien hoe bijzonder en mooi de natuur is. 

Meer verhalen?

Natuur dichtbij huis

Met flink wat kilometers in de benen stapte ik in de auto terug naar huis. Mijn camera en verrekijker gebruikte...
Lees meer
Natuur dichtbij huis

Een nieuw begin

Het is best een tijd geleden dat er een nieuwe blog online is gekomen op BioBelevenis. Onder andere omdat ik...
Lees meer
Een nieuw begin

Avonturen in Noorwegen V

Lief natuurdagboek, De eerste week van oktober bestond uit het verzamelen van data van voor mijn scriptie. Uren stond ik...
Lees meer
Avonturen in Noorwegen V